
Wojciech Kreft
September 8, 2025
•
Czy wirtualna rzeczywistość psuje wzrok? To pytanie często zadają nauczyciele, rodzice i terapeuci, obawiając się o bezpieczeństwo swoich podopiecznych. Specjaliści są zgodni: VR nie powoduje trwałych uszkodzeń oczu u zdrowych osób, choć przy nieprawidłowym użytkowaniu może wywołać przejściowe dolegliwości i dyskomfort. W tym artykule przyjrzymy się faktom, obalimy popularne mity i podpowiemy, jak korzystać z VR w sposób bezpieczny dla wzroku.
Według aktualnych badań i opinii specjalistów nie ma dowodów na to, że korzystanie z gogli VR prowadzi do trwałych uszkodzeń wzroku u zdrowych osób. Amerykańska Akademia Okulistyki podkreśla, że stosowanie technologii VR zgodnie z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa nie stanowi zagrożenia dla rozwoju, zdrowia ani prawidłowego funkcjonowania oczu.
Jednym z powszechnych mitów na temat wirtualnej rzeczywistości jest przekonanie, że wpływa ona negatywnie na wzrok poprzez szkodliwe „promieniowanie”. W rzeczywistości gogle VR nie emitują promieniowania, które mogłoby w trwały sposób uszkodzić oczy. Podobnie jak inne urządzenia wyposażone w ekran, wytwarzają one światło niebieskie, które może być szkodliwe, jeżeli oczy będą narażone na długotrwałą ekspozycję bez stosowania się do podstawowych zasad bezpieczeństwa podczas korzystania z VR.
Pod względem wpływu na oczy korzystanie z VR można porównać do oglądania telewizji lub pracy przy komputerze. Różnica polega na tym, że w VR ekrany znajdują się bardzo blisko oczu, a dodatkowo występuje efekt głębi i immersji. To sprawia, że układ wzrokowy pracuje intensywniej, dlatego tak ważne jest przestrzeganie zasad higieny i bezpieczeństwa.
Badania nad wirtualną rzeczywistością i jej wpływem na zdrowie, w tym zdrowie oczu, wciąż trwają i wymagają dalszych analiz. Jednak, dotychczasowe obserwacje pokazują, że najczęściej występujące objawy, takie jak zmęczenie oczu, suchość, krótkotrwałe rozmazanie obrazu czy ból głowy, mają charakter przejściowy i ustępują po przerwie w korzystaniu z gogli VR.
Chociaż nie ma dowodów na to, że korzystanie z gogli VR prowadzi do trwałych uszkodzeń wzroku, u części użytkowników mogą wystąpić przejściowe, zazwyczaj niegroźne dolegliwości. Są one podobne do tych, które pojawiają się po długotrwałym korzystaniu z innych urządzeń cyfrowych, na przykład z komputera, tabletu czy smartfona.
Zmęczenie oczu, określane także jako astenopia, to jeden z najczęściej zgłaszanych problemów przez osoby korzystające z VR. Wynika ono z tego, że oczy przez długi czas skupiają się na ekranach znajdujących się bardzo blisko twarzy. Wymusza to nienaturalną akomodację wzroku oraz intensywną pracę mięśni oczu. Objawy mogą obejmować ból oczu, pieczenie lub swędzenie, uczucie suchości, łzawienie, niewyraźne widzenie, bóle głowy (w tym migreny), a także napięcie w obrębie szyi i ramion, nudności czy podwójne widzenie. Zazwyczaj ustępują one po zakończeniu sesji VR i krótkim odpoczynku.
Innym częstym problemem jest suchość oczu. Podczas intensywnego skupienia na wirtualnym obrazie, szczególnie w angażujących grach i aplikacjach, naturalna częstotliwość mrugania spada. W normalnych warunkach mrugamy 15–20 razy na minutę, jednak w trakcie korzystania z urządzeń cyfrowych, w tym gogli VR, liczba ta może zmniejszyć się nawet o dwie trzecie. Rzadsze mruganie prowadzi do wysuszenia przedniej powierzchni oka, co może powodować pieczenie, swędzenie lub łzawienie jako reakcję obronną.
Gogle VR wyświetlają nieco inny obraz dla każdego oka, co pozwala na widzenie głębi. Jednocześnie oczy przez cały czas skupiają się na ekranie znajdującym się w stałej odległości około 5–7 centymetrów od twarzy, a mózg przetwarza dodatkowo symulowaną perspektywę wirtualnych obiektów. Stanowi to wyzwanie dla układu wzrokowego i może chwilowo zmienić tzw. odruch akomodacji, czyli zdolność szybkiego przełączania ostrości między różnymi odległościami. W efekcie po zakończeniu sesji VR mogą pojawić się przejściowe trudności z ostrym widzeniem lub oceną odległości. Zwykle mózg potrzebuje od kilkunastu do kilkudziesięciu minut, aby w pełni przywrócić naturalne przetwarzanie obrazu.
Podczas korzystania z gogli VR u niektórych osób mogą wystąpić również objawy dezorientacji, zawroty głowy lub nudności, charakterystyczne dla tzw. choroby symulatorowej. Wynikają one z różnicy pomiędzy sygnałami odbieranymi przez oczy a informacjami przekazywanymi przez zmysł równowagi. Więcej na ten temat znajdziesz w naszym artykule "Czym jest choroba symulatorowa w VR?".
Aby w pełni cieszyć się wirtualną rzeczywistością i jednocześnie dbać o zdrowie oczu, warto przestrzegać kilku prostych zasad. Dzięki nim można znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia przejściowych problemów ze wzrokiem i zapewnić sobie większy komfort korzystania z gogli VR.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów na zmniejszenie zmęczenia oczu jest reguła 20-20-20. Polega ona na tym, aby co 20 minut oderwać wzrok od gogli, spojrzeć na obiekt oddalony o około 6 metrów i utrzymać ten punkt skupienia przez minimum 20 sekund. Pozwala to mięśniom oczu zrelaksować się i zapobiega ich nadmiernemu napięciu.
Producenci gogli, w tym Meta i PlayStation, zalecają robienie częstych przerw w trakcie korzystania z VR. Dorośli powinni ograniczać czas jednej sesji do 20–30 minut, a w przypadku młodszych użytkowników czas sesji powinien być jeszcze krótszy. W przypadku dzieci zaleca się sesje trwające maksymalnie 15–20 minut, a u nastolatków do 30 minut, z przerwami co 15 minut. Rodzice powinni monitorować czas spędzany w VR i zachęcać do codziennej aktywności na świeżym powietrzu, co wspiera zdrowie oczu.
Dopasowanie gogli VR do indywidualnych parametrów wzroku jest kluczowe zarówno dla wygody użytkownika, jak i zdrowia oczu. Należy ustawić rozstaw soczewek (IPD) tak, aby ich środek pokrywał się ze źrenicami. W większości modeli zakres regulacji wynosi 58–72 mm. Warto też dostosować ostrość obrazu, przesuwając wyświetlacz do momentu, gdy tekst będzie wyraźny. Przed każdą sesją dobrze jest przetrzeć soczewki ściereczką z mikrofibry, aby obraz był czysty i ostry.
Osoby, które na co dzień noszą okulary korekcyjne, powinny używać ich również podczas sesji VR. Pozostawienie okularów lub zastosowanie wkładek korekcyjnych zmniejsza napięcie mięśni oczu i poprawia komfort widzenia. Należy także upewnić się, że ustawienia ostrości w goglach są dopasowane do posiadanej korekcji.
Choć VR jest bezpieczny dla oczu i nie powoduje trwałych uszkodzeń, osoby z istniejącymi wadami wzroku powinny zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii.
Wirtualna rzeczywistość opiera się na odwzorowaniu widzenia przestrzennego poprzez prezentowanie każdemu oku nieco innego obrazu, co pozwala mózgowi odczuwać głębię. Przy niektórych schorzeniach, takich jak amblyopia (tzw. leniwe oko), zez czy brak widzenia obuocznego, efekt 3D może być ograniczony lub całkowicie niewidoczny. Jeśli oczy nie współpracują prawidłowo, mózg może mieć trudności z prawidłowym łączeniem obrazów, co wpływa na odbiór wrażeń w VR.
Chociaż korzystanie z VR nie powoduje powstawania wad wzroku, osoby z krótkowzrocznością (miopią) lub astygmatyzmem mogą odczuwać większe zmęczenie oczu i częstsze bóle głowy. Wynika to m.in. z bliskości ekranów w goglach, co może nasilać objawy istniejących wad refrakcji. Aby zwiększyć komfort, niektórzy producenci oferują specjalne nakładki korekcyjne do gogli VR, które pozwalają dopasować urządzenie do indywidualnych potrzeb użytkownika.
Przed regularnym korzystaniem z VR osoby z poważnymi wadami wzroku lub innymi problemami okulistycznymi powinny skonsultować się z lekarzem. Specjalista oceni, czy VR jest w danym przypadku bezpieczne, doradzi odpowiednie ustawienia oraz częstotliwość przerw. Należy uważnie obserwować swój wzrok i reagować na niepokojące objawy, takie jak utrzymujące się bóle głowy, niewyraźne widzenie, suchość oczu czy dyskomfort. Wczesna reakcja i konsultacja z okulistą mogą zapobiec dalszym komplikacjom.
Technologia wirtualnej rzeczywistości znajduje coraz szersze zastosowanie nie tylko w rozrywce, lecz także w medycynie – w tym w terapii i rehabilitacji wzroku. Okuliści i optometryści wykorzystują VR do wspierania leczenia wybranych schorzeń, poprawy funkcji widzenia i rozwijania umiejętności wzrokowych.
VR może być skutecznym narzędziem w terapii takich schorzeń jak zez i amblyopii (tzw. leniwe oko). Specjalistyczne oprogramowanie umożliwia prowadzenie ukierunkowanych ćwiczeń wzrokowych, które poprawiają akomodację, wspierają równowagę widzenia obuocznego i wzmacniają niedowidzące oko.
Przykładem jest system Interactive Binocular Treatment (I-BiT), który wykorzystuje różne bodźce wizualne, aby stymulować słabsze oko. Badania wykazały, że sześć tygodni terapii może przynieść zauważalną poprawę ostrości widzenia. W odróżnieniu od tradycyjnego zasłaniania zdrowego oka, metoda VR jest lepiej akceptowana przez dzieci, a angażująca forma gier zwiększa motywację do terapii.
Podobne efekty obserwowano także u dorosłych – trening wzrokowy z wykorzystaniem gogli VR, takich jak Oculus Rift, poprawiał ostrość widzenia i komfort oczu. VR badane jest również jako metoda leczenia niewydolności konwergencji, wykazując lepszą skuteczność i wyższą zgodność pacjentów z zaleceniami niż tradycyjne ćwiczenia.
Wirtualna rzeczywistość może wspierać także rozwój koordynacji wzrokowo–ruchowej, percepcji głębi oraz czasu reakcji. Gry i symulacje wymagające precyzyjnych ruchów, śledzenia szybko zmieniających się obiektów czy reagowania na bodźce przestrzenne stymulują mózg i wzmacniają umiejętności percepcyjne. Regularne ćwiczenia w VR mogą poprawiać precyzję ruchów, zwiększać refleks i wspierać rozwój funkcji wzrokowych, szczególnie u dzieci oraz pacjentów w procesie rehabilitacji.
Coraz więcej badań potwierdza przydatność VR w diagnostyce i leczeniu chorób oczu. Technologia ta znajduje zastosowanie m.in. w:
Rozwój VR w okulistyce jest dynamiczny – w przyszłości gogle mogą być wyposażone w inteligentne systemy monitorowania zmęczenia oczu, które automatycznie zaproponują przerwę lub dostosują ustawienia obrazu. Specjalistyczne aplikacje VR mogą stać się stałym elementem terapii wzrokowej, wspierając leczenie i poprawiając komfort życia pacjentów.
Krótka odpowiedź na pytanie z tytułu brzmi: VR nie psuje wzroku, jednak przy długotrwałym lub niewłaściwym korzystaniu może powodować przejściowe dolegliwości, takie jak zmęczenie oczu, suchość czy chwilowe problemy z ostrością widzenia. Kluczem do bezpiecznego użytkowania jest higiena korzystania, odpowiednie dopasowanie ustawień gogli oraz regularne przerwy w trakcie sesji.
Chcesz korzystać z VR w pracy z dziećmi i młodzieżą?
👉 Skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci przeprowadzić pełne i bezpieczne wdrożenie tej technologii.
Tak, VR jest bezpieczny dla dzieci, jeśli korzystają z niego zgodnie z zaleceniami producentów i pod opieką dorosłych. Ważne są krótkie sesje (maksymalnie 15–20 minut), regularne przerwy, odpowiednie ustawienie gogli oraz dostosowanie treści do wieku.
Nie ma dowodów, że VR pogarsza krótkowzroczność. Jednak u osób z istniejącą wadą refrakcji może wystąpić szybsze zmęczenie oczu, dlatego zaleca się stosowanie okularów korekcyjnych lub wkładek do gogli oraz robienie przerw w korzystaniu z urządzenia.
Dorośli powinni ograniczać jednorazową sesję VR do 20–30 minut, a dzieci do 15–20 minut. Po tym czasie warto zrobić co najmniej kilkuminutową przerwę, aby oczy mogły odpocząć.
Tak, większość gogli VR jest przystosowana do korzystania w okularach. Można też stosować specjalne wkładki korekcyjne dopasowane do rozstawu oczu i mocy szkieł, co zwiększa komfort i chroni wzrok przed zmęczeniem.
Tak, VR znajduje zastosowanie w terapii zeza, niedowidzenia oraz ćwiczeniach koordynacji wzrokowo–ruchowej. Specjalistyczne programy i gry terapeutyczne mogą wspierać proces leczenia, poprawiać widzenie obuoczne i motywować pacjentów do regularnych ćwiczeń.
Żródła:
Iskander M, Ogunsola T, Ramachandran R, McGowan R, Al-Aswad LA. Virtual Reality and Augmented Reality in Ophthalmology: A Contemporary Prospective. Asia Pac J Ophthalmol (Phila). 2021 May-Jun 01;10(3):244-252. doi: 10.1097/APO.0000000000000409. PMID: 34383716; PMCID: PMC9167643. https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9167643/
American Academy of Ophthalmology https://www.aao.org/